Een kleine update

Hoi lieve allemaal,

Hierbij een ‘kleine’ update van ons reisverslag. We zijn inmiddels alweer zo’n drie weken in Vietnam, maar alvorens hierover uit te wijden zullen we eerst even terugblikken op onze geweldige tijd in de Filipijnen. Voor het krijgen van een beeld bij alle verhalen verwijzen wij u vriendelijk naar zowel de Foto als de Video afdeling, waar weer allerlei nieuwe kiekjes tussen staan.

Sabang:

Na het mooie island hopping avontuur zijn wij nog een aantal dagen in El Nido blijven hangen. Daarna zijn we, wederom opgepropt achterin een mini-van, teruggegaan naar Puerto Princesa. Vanuit daar zijn we een dag op en neer geweest naar Sabang, voor het Underground River National Park. Deze Underground River behoort tot de 7 New World Wonders of Nature, en is wel 8 kilometer lang. De ingang van de grot is een prachtig gezicht met mooi blauwgroen water en honderden zwaluwen die driftig op en neer vliegen. Met een mini banka-bootje mocht men in kleine groepjes 1,4 kilometer de grot in varen met een gids. Tijdens deze tocht zagen we heel veel mooie rotsformaties, de welbekende stalagtieten en stalagmieten, en een hoop vleermuizen. Het was heel indrukwekkend en mooi, om zo in het pikkedonker met slechts 1 zaklamp door de grot te peddelen.

Boracay:

De volgende dag stond er weer een lange reis op de planning, met als eindbestemming; Boracay. Het was de bedoeling dat we vanaf Puerto Princesa via een tussenstop in Manila uiteindelijk zouden landen op Kalibo, een vliegveld ongeveer 2 uur rijden verwijderd van de pier naar het eiland. Echter kregen wij de avond ervoor doodleuk een mailtje met de mededeling dat de vlucht van Manila naar Kalibo was gecancelled. Nu hadden wij toen meteen ons hotel laten bellen en zij hebben ons uiteindelijk op een volgende vlucht gekregen. Toen we in Manila aankwamen zijn we meteen even langs de helpdesk gelopen om te vertellen dat dit niet heel chill was en we nu ipv 5, 6 uur moesten wachten door hún tekortkoming. Gelukkig begrepen ze het dit keer en werden we op een vlucht eerder gezet, netjes op een plek met extra beenruimte (want ja, Deem is daar gigantisch en we kregen bijna alle daarop volgende vluchten een plek bij de emergency exit aangeboden). We hadden alsnog weer dik een uur vertraging (helaas geldt dit ook voor vrijwel alle hierop volgende vluchten) maar zijn uiteindelijk, 12 uur reizen en een tricycle-vliegtuig-vliegtuig-minivan-ferry-tricycle-rit later, veilig aangekomen.

                Boracay bestaat vooral uit een heeeeeel lang wit zandstrand met daaraan alleen maar restaurantjes en winkeltjes, en heel veel Aziatische toeristen. In de week dat hier zijn geweest hebben we vooral gerelaxed en gezwommen in zee of in t zwembadje bij onze acco, het PAC-MAN gevecht gekeken met de teleurstellende corrupte uitslag en een dagje gevaren naar verschillende spots rondom het eiland. Het was hier prima vertoeven maar het eiland had voor ons persoonlijk niet heel veel bijzonders.

Bohol:

Na wederom een vrij gevarieerde 12 uur reizen (tricycle-ferry-minivan-vliegtuig-taxi-ferry-tricycle) kwamen wij aan in Loboc, een plaatsje in de jungle op het eiland Bohol. Hier hebben we de volgende dag met een motorbike de mooie omgeving bekeken en we vonden het heerlijk om eindelijk weer eens op eigen houtje ergens rond te cruisen. We hebben de Chocolate Hills bezocht, een hoop bruin gekleurde heuveltjes, en hebben geluncht in een floating restaurant die ons over de prachtige Loboc River voer. Ook zijn we naar de Tarsier Sanctuary geweest (tarsiers zijn de kleinste aapwezentjes ter wereld met gigantische zielige oogjes die een tak omhelzen alsof ze deze nooit meer los willen laten – ook zijn ze bijna uitgestorven en snel depressief dus vandaar de Sanctuaries).

Panglao:

Een eiland dat middels een brug is verbonden met Bohol. Wij hebben een dag of 5 bij Alona Beach gezeten, een klein dorpje aan het strand met een lekker relaxed sfeertje. Weer veel gechilld, gezwommen in zee of in t zwembadje bij onze acco en elke avond lekker gegeten op ‘t strand. 2 culinaire hoogstandjes: de gele curry met knoflookrijst die ze hier in 1 zo’n tent hadden was geweldig. Sinds we anderhalf jaar terug in Thailand de heerlijke curries hebben gegeten is Tess overal op zoek naar een net zo lekker hapje. Het staat tot nu toe vaak genoeg op de kaart maar is vrijwel altijd een teleurstelling, behalve deze keer! Jesssss. Het tweede noemenswaardige gerecht was een heerlijke zalmmoot met whiskysaus, mashed potatoes met gravy en italiaans gekruide groenten. Ja echt. De Filipijnse gerechten zijn niet heel veel spectaculairs, dus dit gerecht, dat verschillende duidelijke smaken kende, was voor ons echt genieten! Terug naar Panglao: deze omgeving staat bekend om zijn mooie snorkel- en duikspots. We zijn dan ook weer een dagje met een boot op pad gegaan om smorgens eerst dolfijnen te spotten – dit is gelukt, jeeejj, weliswaar op afstand maar nog steeds mooi – en daarna door te varen naar Balicasag. Dit ronde mini-eiland vormt zich als een soort paraplu in de zee; rondom het strand is nog een lang gedeelte ondiep, en daarna verdwijnt het in de diepte. In het ondiepe gedeelte hebben we gesnorkeld met schildpadden, wauwie! Aan de rand van de ‘afgrond’ hebben we ook gesnorkeld en nog veel mooie vissen gezien. Daarna zijn we nog naar een soort prachtig onderwaterstrand geweest, ver van de kust af. Een paar dagen later heeft Deem nog twee duiken gemaakt bij de afgrond rond Balicasag, en weer heel veel mooie vissen en schildpadden gezien.

Cebu:

Voordat we naar Cebu-City zijn gereisd, hebben we eerst een stop gemaakt bij het plaatsje Oslob, voor een vrij bijzondere ervaring: zwemmen met whalesharks! Vlak voor de kust kan je met een bootje het water op om ze te spotten, en met ze te snorkelen indien je dat wenst. Dit is natuurlijk –helaas - een hele happening geworden en het barst er dan ook van de toeristen die een glimp op willen vangen van deze immens grote vissen. Wij besloten om bij aankomst per boot niet gelijk die dag met de massa mee te gaan het water op, maar daar een hutje te boeken voor 1 nacht. Hierdoor konden wij de volgende ochtend om 6 uur als eersten in een bootje klimmen, voordat de massa per bus of boot zou arriveren. Dit was zoveel beter, het was nog heel rustig en bonus was dat ze de beesten om 6 uur ’s morgens voeren, dus zitten ze direct aan de oppervlakte. We hebben een half uur met ze gesnorkeld en dit was oprecht best een beetje spannend soms! Juist omdat ze gevoerd werden zwom er soms 1 zo dicht voor je dat je hard achteruit moest zwemmen om niet in die grote bek te verdwijnen, maar als je achterom keek zat er ook 1 vlak achter je, en vervolgens weer een ander onder je, iieeeh. Al met al een hele mooie en onvergetelijke ervaring!

                Hierna hebben we in Cebu-City nog een paar dagen rondgehangen in de airco malls en zijn we lekker 2x naar de bios geweest. (Deem vond Pitch Perfect 2 stiekem veel leuker dan Mad Max Fury Road:d)

Manila:

Voordat ons vliegtuig naar Vietnam zou vertrekken en we het mooie Filipijnen-avontuur achter ons zouden laten, hebben we nog een paar dagen in de hoofdstad gehad. Hier hebben we het oude gedeelte - het zogenaamde Intramuros - bezocht, voor het stukje cultuur. Verder waren we een beetje lamlendig en hebben we alleen maar weer wat airco shopping malls en daarbij behorende bioscopen van binnen gezien, haha.

Afsluiter:

Overall was het een prachtige leuke tijd op de Filipijnen! We hebben enorm genoten van onze eerste maand reizen. De mensen zijn vriendelijk, de natuur is prachtig en divers en het water heel blauw en doorzichtig:D. Moeten er wel bij zeggen dat we gedurende de eerste weken alweer best zin hadden om te gaan werken(haha ja bizar he). ’t Is natuurlijk anders dan wanneer je 1 maand op vakantie gaat, wetende dat wanneer je thuiskomt je weer keihard aan de bak moet: dan is het lekker volop consumeren en chillen. Nu hadden we zoiets van nah, ik heb best wel weer zin om mezelf nuttig te maken. Hierbij moet dan ook weer de kanttekening plaatsen dat we ten tijde van het schrijven van deze update al prima hebben geleerd hoe we heeeull lui kunnen zijn haha…

VIETNAM

Hanoi:

Chaotisch druk en bloedheet. De Filipijnen vonden we al warm maar puuuh in Vietnam is het helemaal killing(lekker tussen de 38 en 43 graden)! Vanuit hier zijn we op dag 2 al vertrokken naar Ha Long Bay met een tour van 3 dagen 2 nachten, een ander item op de lijst van de 7 New World Wonders of Nature.

Ha Long Bay:

Dit was wel leuk, maar eerlijkheidshalve viel het ons een beetje tegen. Dit kan zomaar iets te maken hebben met het feit dat we qua natuur enorm verwend zijn op de Filipijnen: Daar hebben we ook veel limestone-cliffs-eilandjes gezien maar dan in strakblauw helder water in plaats van bruine soep. De tour zelf was ook niet fantastisch geregeld met veel wachten etc. We brachten de eerste avond en nacht met de hele groep door op een boot, dit was wel gezellig. We hebben nog lekker gezwommen, de zonsondergang bewonderd en kaartspelletjes gedaan met de nodige alcoholische versnaperingen. Helaas waren we die nacht niet helemaal lekker en hebben we geen oog dichtgedaan. De volgende ochtend nog wat gekajakt(zeg je dat zo?)  in de baai, wat wel erg mooi was. Daarna werden we op 1 van de eilandjes, Cat Ba, afgezet, waar we onze 2e nacht zouden doorbrengen. Alvorens naar het hotel te mogen gingen we langs een National Park voor een ‘stukje wandelen’. Nou dat ‘stukje wandelen’ was al best een work-out geweest als we fit waren, bergschoenen zouden dragen en 4 liter water mee zouden hebben genomen, maar ultiem brak en moe, op slippers, met minder dan 1 hele fles water was dit de hel. Lekker 40 minuten niets anders dan stijl omhoog door de natuur om vervolgens – na een korte pauze op het ‘uitzicht-punt’- wat ons totaal gestolen kon worden – weer 40 minuten, inmiddels op blote voeten, naar beneden te klauteren. Het kraantje met ijskoud water wat ons onderaan de berg te wachten stond voelde voor Deem alsof er engeltjes vanuit de hemel over hem heen piesten, dat dan weer wel.  Eenmaal bij het hotel aangekomen waren we dan ook nog beroerder en zieker en hebben we meteen een nacht bijgeboekt en met de gids geregeld dat we een dag later met een andere club mee terug zouden gaan. De hotelkamer was gelukkig de chillste tot aan dat moment, en we hebben lekker films gekeken op tv. Ook was daar een strandje met hoge golven waar Deem zich weer even 4 jaar waande. Een dag later dan gepland gingen we weer terug naar de boot om terug te varen naar het vasteland om daar vervolgens de bus in te stappen naar Hanoi.

Sapa:

 Toen we daar eind van de middag eindelijk aankwamen, nog steeds niet helemaal fit, was het reizen nog niet voorbij. We waren zo slim geweest om voor ons vertrek naar Ha Long Bay ook meteen een tour naar Sapa te boeken van 4 nachten 3 dagen die zou beginnen met een nachtbusrit die kant op, op dezelfde dag dat we terugkwamen van Ha Long Bay. We hadden gelukkig een lekkere sushi-tent ontdekt, waar we de tijd een beetje hebben gedood tot we om 10 uur uiteindelijk de bus in konden. Om half 4 ’s nachts kwamen we in de bergen aan, waar we nog 3 uur moesten wachten tot er iemand verscheen met onze namen op een papiertje die ons meenam naar het hotel. Een niet zo’n strakke planning is in Azië blijkbaar heel gebruikelijk, dus wachten moet je overal. Hier mochten we ontbijten en daarna dienden we om 9 uur te beginnen aan een paar kilometer trekking. De bus had best chille ligplaatsen maar we hadden geen oog dichtgedaan dus ook dit was weer top uitgedokterd, alhoewel we ons er best prima doorheen hebben geslagen. We hebben kennis gemaakt met de rijstvelden van Sapa, de hilltribe vrouwen en kinderen en heel veel vlindertjes gezien. ‘s Middags konden we inchecken in onze kamer en zijn we gelijk KO gegaan. De volgende dag stond er 12 kilometer op de planning. Dit was ook best pittig wandelen maar heel mooi, zo door de rijstvelden en de natuur. Tijdens de lunch hebben we met de locals daar in de rivier gezwommen. Na de hike kwamen we aan in een Homestay, waar we die nacht met 20 man op een zolder zouden slapen. De kindjes hier waren knettergek maar heel lief en we he hebben de hele tijd leuk met ze gespeeld. Deem liet er eentje als een kamikaze piloot met een speelgoedauto de berg af rijden, waarbij het leven van de plaatselijke kippen op het spel stonden. Ook zijn we met zijn tweeën in het kleine dorpje op onderzoek uit gegaan. Er bleek avonddienst van de community gaande te zijn, die wij mochten bijwonen. Toch heel bijzonder om zo het authentieke, primitieve leven daar mee te maken. Midden in de nacht werden we beiden wakker, waarschijnlijk voedselvergiftiging, weer geen oog dichtgedaan. Dag 3 moesten we nog weer 6 kilometer hiken, wat ons dus wederom niet zo soepel afging, maar wel heel erg mooi was. Toen we weer bij het hotel waren, compleet verrot, waar we nog 9 uur lang moesten wachten op de nachtbus, hebben we besloten om ook hier een nacht bij te boeken en de nachtbus om te boeken naar de ochtendbus, zodat we in ieder geval onze rust konden pakken. Het stadje van Sapa vonden we erg leuk, het is echt een soort veredeld ski-dorp in de bergen. Lekker sfeertje, iets minder heet ook, heel relaxed. In het centrum geeft de hilltribe elke avond een soort show op een heel groot plein, waar de locals en toeristen zich dan verzamelen. De omgeving van Sapa; de bergen, de rijstvelden, de rivieren etc, was prachtig. Als we hadden geweten hoe de georganiseerde tour uit zou pakken hadden we het liever op eigen houtje gedaan. Voor degene die hier ooit nog heen wil: wat ons betreft los een busrit heen boeken, daar zelf een trekking boeken en zo tenminste genoeg tijd hebben om ’t stadje in je op te nemen en daar wat tijd door te brengen en een busrit terug boeken als je weet wanneer je weg wilt.

Hanoi:

Inmiddels is het 1 juni als we terug zijn in Hanoi, en uiteindelijk zijn we twee dagen later aan het einde van de middag gevlogen naar Da Nang. Verder in Hanoi niet veel gedaan en gezien want nog steeds gammel.

Hoi An:

Via het vliegveld in Da Nang zijn we uiteindelijk in Hoi An aangekomen. Zoals waarschijnlijk velen die het kennen zullen beamen is Hoi An heel relaxed. Een leuk en mooi oud centrumpje, heel veel schattige lampionnetjes en twee mooie vlakbij liggende stranden. Hier zijn we 3,5 dag gebleven. We hadden een fijn hotel met een mooi zwembad, en hebben 2 dagen fietsen gehuurd waarmee we door de mooie omgeving heen zijn gefietst – ja echt het leek soms net Hollandsche aardbodem – en naar de verschillende stranden zijn geweest. Ook hebben we maar even een dokter besteld omdat we, vooral Tess, nog steeds niet fit zijn(nog steeds last van maag en darmen). De dokter denkt aan een parasiet, en hiervoor hebben we medicijnen gekregen. En een lijstje met wat we wel en niet mogen eten. Lekker bijna niks dus. Het Vietnamese eten tot nu toe viel ons al een beetje tegen. Sowieso omdat we er waarschijnlijk ziek van geworden zijn, maar ook omdat bijna alles heel vettig wordt geserveerd.

Nha Trang:

Tess heeft op reis onderhand een aardige reisfobie ontwikkeld (ja mooi he) door de af en toe slopend lange reizen, vaak terwijl ze ook nog eens gammel is. Toch moet er ook een beetje budget gedacht worden en dus besloten we per nachtbus van Hoi An naar Nha Trang te gaan. 14 verschrikkelijke bus-uren later kwamen we ‘ smorgens in Nha Trang aan. Deze stad schijnt bekend te staan om het gigantische aantal Russen wat er te vinden is, en velen vinden deze stad dan ook maar niks. Wij vonden het eigenlijk wel leuk! Het is meer per toeval dat we deze stad aan hebben gedaan, aangezien wij een dag later vanaf daar zouden starten met een 3 daagse ‘easy-rider’-motortour, maar zijn blij dat we het niet hebben gemist. Nha Trang kent een heel lange boulevard met strand en het sfeertje is chill. Ook hier weer een culinair hoogstandje, jippieeeee. Ja het niet zelf kunnen koken mist kleine Tessie al vanaf dag 2 ongeveer. Dus af en toe een lekker maaltje voor je neus maakt een mens dan heeeel gelukkig. Ze heeft ongeveer een half uur getwijfeld of ze dat dure gerecht van omgerekend 8 euro wel moest bestellen, maar is heel blij dat ze het toch heeft gedaan. Perfect medium-rare gegaarde lamsrack met heerlijke sauzen en mashed potatoes en gegrilde aubergines en van alles. Hemels. Heel gelukkig gingen we slapen, om de volgende ochtend aan een leuk avontuur te beginnen!

Easy Riders-Tour:

Watte? Vietnamese mannen met homebase Da Lat zijn rond 1990 begonnen met dergelijke tours. Je kan bij ze achterop de motor(of zelf rijden als je wilt en kan) en dan laten zij je een ander, meer authentiek Vietnam zien. Je kan zelf invullen waar en hoe en wat. Wij kozen ervoor om een 3 daagse tour te doen, op dag 1 van Nha Trang naar Da Lat, dag 2 naar Di Linh, en dag 3 naar Mui Ne. We hebben genoten. Het reizen op deze manier geeft je de kans om de echte natuur te proeven en de cultuur te snuiven.. Da Lat en Di Linh lagen wat meer in het binnenland, in de bergen dus de temperatuur was heerlijk en de natuur heel mooi. Onze gidsen waren mr. Viet en zijn beste vriend Chilli. Mr. Viet weet heel veel informatie te geven, en was nogal een beetje verliefd op Deem en zijn adonis-body en maakte alleen maar bepaalde schuine mannen-vrouwen grapjes, wat hier in Vietnam heel populair blijkt, want onze gids in Ha Long Bay kon er ook maar niet over ophouden. Tess zat achterop bij Chilli, een hele lieve schattige man die goed voor ons zorgde, gitaar voor ons speelde, en ook veel wist te vertellen. Men noemt hem Chilli omdat hij per gerecht ongeveer 5 chilli pepertjes eet. We hebben heel veel gezien en te horen gekregen. Etnische minderheden in kleine bergdorpjes, tempels, prachtige natuurbeelden, jungle, watervallen, een coffee-farm, een silk-farm, een artichoke-farm, flower-farm, brick-factory, een rice-liquor-factory, dragonfruit-farm. Enorm interessant om eens te leren hoe die dingen worden gemaakt/verbouwd/geproduceerd etc. Soms vraag je jezelf weleens af hoe ze op bepaalde dingen komen, zoals de delicatesse in de koffiebranche hier: weazel-coffee. De koffiebonen die uit de vrucht van de boom komen die worden eerst gedroogd, gepeld en normaal daarna verwerkt in koffie. Hier laten ze die bonen eerst opeten door wezels, die poepen ze vervolgens weer uit, en daarvan maken ze koffie, jammie…

Mui Ne:

Het huidige hoofdstuk! We blijven hier nog tot 17 juni. We zitten hier in een resort wat Tijssie ons heeft aangeraden, voor een weekje ‘vakantie’ van al het drukke reizen.

We missen jullie allemaal wel hoor!! Hopen dat het goed gaat met iedereen. Dikke kus!